خوابهای ما چقدر با واقعیت همخوانی دارد!!؟

علامه مجلسی (ره) در بحارالانوار از بعضی از صالحین نقل کرده که شخصی بنام محلی الدین اربلی گفت :

من نزد پدرم بودم ، مردی همراه پدرم بود، او را چرت (خواب سبک) برد و عمامه اش از سرش افتاد، و پدرم دید اثر زخم سنگینی در سر او پیدا است ، از او علت آن را سوال کرد.

او گفت :

این ضربت از جنگ صفین (که در زمان خلافت علی (علیه السلام) بین سپاه علی (علیه السلام) و معاویه واقع شد) می باشد.

پدرم گفت :

جنگ صفین در زمان علی (علیه السلام) واقع شد، تو که در آن زمان نبودی ؟

گفت : من سفری به سوی مصر کردم ، در راه مردی از قبیله غره با من همسفر شد، روزی هنگام حرکت ، سخن از جنگ صفین به میان آمد،

آن همسفر به من رو کرد و گفت :

اگر من در جنگ صفین بودم شمشیرم را از خون علی (علیه السلام) و یارانش سیراب می نمودم ،

من هم در جواب گفتم :

اگر من می بودم شمشیرم را از خون معاویه و یارانش سیراب می نمودم

اکنون من و تو از اصحاب علی و معاویه ایم ،

همین بگو مگو باعث شد، که کارمان به جنگ بکشد،

همدیگر را زخمی نمودیم ،و من از بسیاری زخمهایی که به بدنم وارد شد افتادم و بیهوش شدم .

ناگاه احساس کردم مردی با سرنیزه مرا بیدار می کند،

وقتی که چشمم به او خورد، از مرکب پیاده شد و فرمود در اینجا بمان سپس غایب شد، و پس از اندک زمانی برگشت ،

و سر بریده آن دشمن علی (علیه السلام) که با من جنگ کرده بود، با او بود، و مرکب او را نیز آورده بود

و به من فرمود: این سر دشمن تو است و تو ما را یاری نمودی ، و هر که ما را یاری کند خداوند او را یاری می کند، ما هم تو را یاری کردیم .

گفتم : تو کیستی ؟

خود را امام زمان (علیه السلام) معرفی نمود،

سپس ‍ فرمود:

هر کس از تو پرسید این ضربت از کجا آمده ؟

بگو از جنگ صفین است.

داستان صاحبدلان / محمد محمدی اشتهاردی

به نقل از سایت اندیشه قم