بوییدن گل را قدر بدانیم!!!.

قال: ناولت أبا عبداللّه الصادق علیه السلام :

شَیئاً مِنَ الرَّیاحِینِ فَأَخَذَهُ فَشَمَّهُ وَ وَضَعَهُ عَلَی عَینَیهِ ثُمَّ

قَالَ: مَنْ تَنَاوَلَ رَیحَانَةً فَشَمَّهَا وَ وَضَعَهَا عَلَی عَینَیهِ ثُمَّ

قَالَ: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ تَقَعْ عَلَی الاْءَرْضِ حَتَّی یغْفَرَ لَهُ».

مالک می گوید:

گلی به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام دادم،

گرفتند و بوییدند و بر هر دو دیده گذاشتند.

پس فرمودند: هرکه گلی را بگیرد و ببوید و بر دیده ها بگذارد

و بگوید : اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد ،

هنوز بر زمین نگذاشته باشد؛ گناهانش آمرزیده می شود.

(آثاروبرکات صلوات،ص 53؛روضةالواعظین،ص 327؛وسائل الشیعه،ج 2،ص 171،ح 1849؛بحارالانوار،ج 92،ص 347،ح 2)